Badanie to wykazało również, że WPR umożliwiła długoterminowe zmiany w praktykach rolników, promując wdrażanie praktyk korzystnych dla gleby, takich jak: międzyplony, rośliny okrywowe i uprawy wiążące azot. Mimo to w badaniu zwrócono uwagę na niewiele skutków dotyczących utrzymania resztek pożniwnych, stosowania obornika i kompostu.
Jeśli chodzi o erozję gleby, badanie podkreśla, że środki WPR przyczyniły się do jej ograniczenia. Jednak w latach 2010-2016 postęp był ograniczony, co sugeruje, że należy wzmocnić wysiłki na rzecz ograniczenia erozji gleby, w szczególności na obszarach, na których ryzyko erozji jest wysokie. W badaniu stwierdzono także, że wkład WPR w łagodzenie zagrożeń dla gleby zależy od wyborów wdrożeniowych na szczeblu państw członkowskich lub regionalnym.
Raport, wraz z wynikami konsultacji społecznych na temat zasobów naturalnych oraz ustalenia wcześniej opublikowanych badań pomocniczych dotyczących bioróżnorodności i wody, przyczynią się do wspólnej oceny wpływu WPR na różnorodność biologiczną, glebę i wodę. Wyniki te pokazują skuteczność, wydajność, spójność, przydatność i wartość dodaną WPR dla UE w odniesieniu do jej wpływu na zasoby naturalne. Zakończy się publikacją sprawozdania Komisji przewidzianą na jesień 2021 r.