Światowy rynek techniki rolniczej. Kryzysy nie zatrzymują megatrendów

Ważne sprawy, które absorbują ludzi na całym świecie, są jednocześnie - jakże mogłoby być inaczej - ważnymi tematami dla branży rolniczej. Pandemia koronawirusa i jej skutki, takie jak światowe problemy z dostawami, same w sobie byłyby jeszcze do przezwyciężenia przez branżę rolniczą. Jednak do ciągłych wyzwań związanych z dążeniem do zapewnienia globalnego bezpieczeństwa żywieniowego i zmian klimatycznych dołączyła wojna w Ukrainie. Po najeździe Rosji na to państwo, wiele krajów Zachodu nałożyło dalekosiężne sankcje, co tylko spotęgowało piętrzące się już trudności. Skutki są odczuwalne na skalę światową. Branża techniki rolniczej musi się z tym zmierzyć.

Ale po kolei. Zapotrzebowanie na maszyny rolnicze będzie ciągle istniało. Amerykański dom analityczny Ardee w swoim najnowszym badaniu prognozuje, że przychody branży do 2030 roku wzrosną do ok. 295 mld USD rocznie. Obecnie wynoszą one 120 mld euro. Jednak inwestycje rolników będą zróżnicowane w zależności od regionu. Kraje rozwijające się będą wspierać mechanizację swego rolnictwa, podczas gdy na ustabilizowanych rynkach wzrost inwestycji będzie stopniowo słabł.

Zapotrzebowanie na żywność stale rośnie

Opublikowana w maju 2022 r., obejmująca okres do 2030 r. prognoza rolnicza OECD (Organizacja Współpracy Gospodarczej i Rozwoju) oraz FAO (Organizacja Narodów Zjednoczonych do spraw Wyżywienia i Rolnictwa) przewiduje, że w ciągu najbliższych 10 lat globalna konsumpcja żywności, która jest główną formą wykorzystania produktów rolnych, będzie wzrastać średnio o 1,4% rocznie. Jest to uwarunkowane przede wszystkim przyrostem liczby ludności. Popyt znacznie wzrośnie w krajach o średnich i niskich dochodach, podczas gdy w krajach o wysokich dochodach będzie utrzymywał się na stałym poziomie dzięki powolnemu wzrostowi liczby ludności i nasyceniu konsumpcji poszczególnych obywateli w odniesieniu do niektórych grup żywnościowych.

Przewidywany postęp w zakresie nawyków żywieniowych będzie w ciągu najbliższych 10 lat w dużej mierze zdeterminowany przez ustalony poziom dochodów. W krajach o wysokich dochodach, zgodnie z przewidywaniami ekspertów OECD, rosnąca troska o zdrowie i środowisko doprowadzi do spadku spożycia cukru oraz spowolni wzrost konsumpcji białka zwierzęcego. W przeciwieństwie do tego przewiduje się, że w krajach o średnich dochodach wzrośnie konsumpcja produktów spożywczych, a żywność stanie się jeszcze bardziej urozmaicona, przy czym w ciągu najbliższych 10 lat większy będzie udział produktów i tłuszczów zwierzęcych. Dieta w krajach o niskich dochodach nadal będzie w dużej mierze opierała się na podstawowych produktach.

Przykładowo Indie to z jednej strony kraj wysoko rozwinięty technologicznie, z wieloma przedsiębiorstwami, które zajmują się tworzeniem oprogramowania i odnoszą światowe sukcesy, z drugiej jednak strony państwo, w którym niektóre grupy społeczne są w dużej mierze zagrożone głodem, dlatego tamtejszy rząd nadal dąży do mechanizacji rolnictwa. Mahindra & Mahindra, lider na rynku ciągników od Himalajów aż po Sri Lankę, ustanowił niedawno rekordy w sprzedaży traktorów. Nawet jeśli z nadejściem pory monsunowej (i niedawnej ekstremalnej fali upałów) popyt znowu nieco zmalał, firmy takie jak japońska Kubota lub niemiecka Grimme już od dawna dostrzegają swoje szanse na subkontynencie i energicznie na nim inwestują. Nie zaspokaja to jednak potrzeb rynku wewnętrznego, dlatego rząd w Delhi zakazał obecnie eksportu wielu produktów spożywczych.

Już w swoich pierwszych projekcjach, poświęconych prognozie do 2030 r. badacze FAO założyli, że wzrost ilości jedzenia w wielu regionach świata nie będzie na tyle duży, aby do 2030 r. można było osiągnąć wyznaczony przez ONZ cel „Świat bez głodu”. Badacze wyszli z założenia, że prawdopodobny rozwój nawyków żywieniowych będzie w dużej mierze zależał od poziomu dochodów w ciągu najbliższej dekady. OECD i FAO nie mogły przy tym przewidzieć skutków faktycznej blokady ukraińskich portów przez Rosję i politycznej kontroli Moskwy nad eksportem bardzo dobrych plonów rosyjskiego rolnictwa do krajów uzależnionych od importu zbóż - zgodnie z dewizą „Kto popiera Zachód i jego sankcje, nie dostanie rosyjskiej pszenicy”.

Potrzeba 20 mln ton pszenicy

O tym, że zastosowanie technologii poprawia przynajmniej prognozy dotyczące zbiorów, świadczy pochodzący z czerwca br. raport firmy BayWa. Jej spółka zależna - Vista, która od ponad 20 lat prowadzi badania w zakresie teledetekcji geonaukowej, obliczyła na podstawie danych satelitarnych dla Ukrainy, że do tego czasu wyrosło tam 22,5 mln ton pszenicy chlebowej, co oznacza spadek o 17% w stosunku do średniej z ostatnich 4 lat. Klaus Josef Lutz, dyrektor generalny BayWa, ostrzega: – Dane pokazują, że nie da się już uniknąć zbiorów poniżej średniej. Jest to katastrofa szczególnie dla ludności najbiedniejszych państw. Na rynku światowym brakuje 20 mln ton pszenicy. Niektóre regiony świata będą głodować. Jeżeli porty nie zostaną otwarte, zboże nie będzie mogło opuścić kraju....