Sekcja uprawowa WAVE DISC składa się z talerzy falistych o średnicy 510 mm ustawionych prostopadle do podłoża w dwóch rzędach. Na każdym ramieniu znajdują się dwa talerze umieszczone na jednej osi wyposażonej w łożyska bezobsługowe. Zabezpieczenie przed przeciążeniem, składające się z gumowych elementów umieszczonych pomiędzy ramieniem a ramą maszyny, uaktywnia się pod wpływem siły przekraczającej 100 kg nacisku. Dzięki prostopadłemu ustawieniu talerzy w sekcji uprawowej jest dużo miejsca do prawidłowego przepływu resztek pożniwnych. Każdy z talerzy systemu WAVE DISC uprawia pas gleby o szerokości około 5–8 cm w głąb gleby. Na siewniku umieszczony został czytelny wskaźnik, na którym operator kontroluje, na jakiej głębokości pracuje.
Kiedy wybrać WAVE DISC?
Nowe rozwiązanie sprawdza się wtedy, kiedy rolnik musi walczyć o zachowanie każdego milimetra cennej wody podczas uprawy gleb suchych. Bardzo wąski pas uprawianej gleby powoduje bowiem minimalne straty wody. System sprawdza się również, gdy wody jest zbyt dużo i zachodzi potrzeba minimalnej ingerencji w jej strukturę. Taka „nacięta” przez faliste talerze gleba ma także lepszą nośność i mniejszą tendencję do zaskorupiana się. Dużo resztek pożniwnych leżących na powierzchni gleby sprzyja również ograniczeniu erozji wodnej i wietrznej. W końcu niewielka ingerencja w glebę pomaga w walce z chwastami odpornymi na herbicydy. Minimalna uprawa pozytywnie wpływa także na wzrost życia biologicznego w glebie, co przekłada się na większy plon.
Oszczędność paliwa
Talerze faliste mogą być rozstawione w rzędach oddalonych od siebie co 12,5 lub 16,7 cm. Węższy rozstaw jest zalecany na gleby o wysokim potencjale plonowania, szerszy sprawdzi się doskonale na glebach ciężkich i wilgotnych z dużą ilością resztek pożniwnych. Za sekcją uprawową znajduje się wał oponowy składający się z niskociśnieniowych opon, które są przesunięte względem siebie. Za wałem umieszczono redlice wysiewające, rozstawione w takiej samej odległości od siebie jak talerze faliste. Redlice wysiewają nasiona dokładnie w pasie uprawionym przez talerze. Przy rozstawie 12,5 cm uprawione zostaje tylko 36% całej powierzchni gleby, natomiast przy rozstawie 16,7 cm – tylko 27%. Tak mała ingerencja w glebę sprawia, że zapotrzebowanie na moc spada o 15% w porównaniu do maszyny o takiej samej szerokości roboczej, ale wyposażonej w talerze ustawione pod kątem. Przekłada się to na mniejsze zużycie paliwa.
Źródło: Pöttinger
