Obserwuje się obecnie zwiększony proces integracji roślin strączkowych na gruntach ornych oraz użytkach zielonych dla zapewnienia większej ilości protein w podstawowej paszy. W tym kontekście szczególnie ważne jest właśnie zachowanie optymalnego czasu cięcia. Ma to swój sens. Rośliny strączkowe dostarczają wyskoki poziom białka surowego i mogą być podstawowym elementem odżywczej i łatwo strawnej paszy. Tutaj dobrym rozwiązaniem okazuje się kiszenie w okrągłych belach, zwłaszcza że pasza może być włączona do racji pokarmowej w bardzo celowy sposób.
Podobnie jak z kiszeniem w silosie, także i w przypadku kiszenia w belach należy spełnić odpowiednie wymagania technologiczne. Dla prawidłowego przebiegu procesu fermentacji zbierany materiał roślinny powinien być pozbawiony zanieczyszczeń, aby pasza uzyskała wymagane właściwości odżywcze i jakościowe. O powodzeniu kiszenia decyduje również wstępne podsuszenie i następnie szczelne pokrycie materiału, aby dochodzące powietrze z zewnątrz nie powodowało psucia.
OLYMPUS DIGITAL CAMERA
Proces konserwacji oparty na trzech filarach
Proces kiszenia trawy w okrągłej beli opiera się na trzech filarach: suszeniu, tworzeniu się dwutlenku węgla i zakwaszeniu. Przy zastosowaniu technicznych środków kiszenia i właściwej uwagi podczas składowania możliwe jest przygotowania beli przy jak najmniejszych stratach materiału. Stopień zagęszczenia determinowany jest wyłącznie przez ciśnienie prasowania.
Produkcja beli kompaktowych i stabilnych pod względem formy jest najbardziej efektywna przy zawartości suchej masy od 40 do 50%, lecz w tym przedziale suszenia pasza zakwasza się jeszcze bardzo słabo. Ponadto kiszenie byłoby niewystarczające dla wymaganej konserwacji, ponieważ wartość pH nie jest dostatecznie obniżona, aby wyhamować działanie szkodliwych mikroorganizmów.
Efektywne zakiszanie jest możliwe dzięki procesowi belowania.
Konieczne są jeszcze inne mechanizmy działania takie jak zwiększenie zawartości suchej masy oraz wytworzenie atmosfery CO2. Zwiększona zawartość suchej masy w paszy dezaktywuje rozwój niepożądanych mikroorganizmów fermentacyjnych. Często jednak za psucie się okrągłych bel są odpowiedzialne procesy pleśnienia. Aby znacząco powstrzymać metabolizm drożdży i grzybów pleśniowych, zaleca się tworzenie się CO2 w beli, który jest „produkowany” głównie w wyniku procesów oddychania. Po owinięciu beli w folię dwutlenek węgla pozostaje w beli i tlen z powietrza atmosferycznego nie może przeniknąć do wnętrza. Szczelność powłoki beli decyduje o skuteczności tłumienia niepożądanych mikroorganizmów.
